jiàn yíng fó gǔ biǎo
諫迎佛骨表

chén mǒu yán: fú yǐ fú zhě, yí dí zhī yī fǎ ěr, zì hòu hàn shí liú rù zhōng guó, shàng gǔ wèi cháng yǒu yě.
臣某言：伏以佛者，夷狄之一法耳,自后漢時(shí)流入中國,上古未嘗有也。
xī zhě huáng dì zài wèi bǎi nián, nián bǎi yī shí suì shǎo hào zài wèi bā shí nián, nián bǎi suì zhuān xū zài wèi qī shí jiǔ nián, nián jiǔ shí bā suì dì kù zài wèi qī shí nián, nián bǎi wǔ suì dì yáo zài wèi jiǔ shí bā nián, nián bǎi yī shí bā suì dì shùn jí yǔ, nián jiē bǎi suì.
昔者黃帝在位百年，年百一十歲；少昊在位八十年，年百歲；顓頊在位七十九年，年九十八歲；帝嚳在位七十年，年百五歲；帝堯在位九十八年，年百一十八歲；帝舜及禹，年皆百歲。
cǐ shí tiān xià tài píng, bǎi xìng ān lè shòu kǎo, rán ér zhōng guó wèi yǒu fú yě.
此時(shí)天下太平，百姓安樂壽考，然而中國未有佛也。
qí hòu yīn tāng yì nián bǎi suì, tāng sūn tài wù zài wèi qī shí wǔ nián, wǔ dīng zài wèi wǔ shí jiǔ nián, shū shǐ bù yán qí nián shòu suǒ jí, tuī qí nián shù, gài yì jù bù jiǎn bǎi suì.
其后殷湯亦年百歲，湯孫太戊在位七十五年，武丁在位五十九年，書史不言其年壽所極，推其年數(shù)，蓋亦俱不減百歲。
zhōu wén wáng nián jiǔ shí qī suì, wǔ wáng nián jiǔ shí sān suì, mù wáng zài wèi bǎi nián.
周文王年九十七歲，武王年九十三歲，穆王在位百年。
cǐ shí fó fǎ yì wèi rù zhōng guó, fēi yīn shì fú ér zhì rán yě.
此時(shí)佛法亦未入中國，非因事佛而致然也。
hàn míng dì shí, shǐ yǒu fó fǎ, míng dì zài wèi, cái shí bā nián ěr.
漢明帝時(shí)，始有佛法，明帝在位，才十八年耳。
qí hòu luàn wáng xiāng jì, yùn zuò bù zhǎng.
其后亂亡相繼，運(yùn)祚不長。
sòng qí liáng chén yuán wèi yǐ xià, shì fú jiàn jǐn, nián dài yóu cù.
宋、齊、梁、陳、元魏已下，事佛漸謹(jǐn)，年代尤促。
wéi liáng wǔ dì zài wèi sì shí bā nián, qián hòu sān dù shě shēn shī fú, zōng miào zhī jì, bù yòng shēng láo, zhòu rì yī shí, zhǐ yú cài guǒ, qí hòu jìng wèi hóu jǐng suǒ bī, è sǐ tái chéng, guó yì xún miè.
惟梁武帝在位四十八年，前后三度舍身施佛，宗廟之祭，不用牲牢，晝?nèi)找皇?，止于菜果，其后競為侯景所逼，餓死臺(tái)城，國亦尋滅。
shì fú qiú fú, nǎi gèng dé huò.
事佛求福，乃更得禍。
yóu cǐ guān zhī, fú bù zú shì, yì kě zhī yǐ.
由此觀之，佛不足事，亦可知矣。
gāo zǔ shǐ shòu suí chán, zé yì chú zhī.
高祖始受隋禪，則議除之。
dāng shí qún chén cái shí bù yuǎn, bù néng shēn zhì xiān wáng zhī dào, gǔ jīn zhī yí, tuī chǎn shèng míng, yǐ jiù sī bì, qí shì suì zhǐ, chén cháng hèn yān.
當(dāng)時(shí)群臣材識不遠(yuǎn)，不能深知先王之道，古今之宜，推闡圣明，以救斯弊，其事遂止，臣常恨焉。
fú wéi ruì shèng wén wǔ huáng dì bì xià, shén shèng yīng wǔ, shù qiān bǎi nián yǐ lái, wèi yǒu lún bǐ.
伏維睿圣文武皇帝陛下，神圣英武，數(shù)千百年已來，未有倫比。
jí wèi zhī chū, jí bù xǔ dù rén wéi sēng ní dào, yòu bù xǔ chuàng lì sì guàn.
即位之初，即不許度人為僧尼道，又不許創(chuàng)立寺觀。
chén cháng yǐ wéi gāo zǔ zhī zhì, bì xíng yú bì xià zhī shǒu, jīn zòng wèi néng jí xíng, qǐ kě zì zhī zhuǎn lìng shèng yě? jīn wén bì xià lìng qún sēng yíng fó gǔ yú fèng xiáng, yù lóu yǐ guān, yú rù dà nèi, yòu lìng zhū sì dì yíng gōng yǎng.
臣常以為高祖之志，必行于陛下之手，今縱未能即行，豈可恣之轉(zhuǎn)令盛也?今聞陛下令群僧迎佛骨于鳳翔，御樓以觀，舁入大內(nèi)，又令諸寺遞迎供養(yǎng)。
chén suī zhì yú, bì zhī bì xià bù huò yú fú, zuò cǐ chóng fèng, yǐ qí fú xiáng yě.
臣雖至愚，必知陛下不惑于佛，作此崇奉，以祈福祥也。
zhí yǐ nián fēng rén lè, xùn rén zhī xīn, wèi jīng dū shì shù shè guǐ yì zhī guān, xì wán zhī jù ěr.
直以年豐人樂，徇人之心，為京都士庶設(shè)詭異之觀，戲玩之具耳。
ān yǒu shèng míng ruò cǐ, ér kěn xìn cǐ děng shì zāi! rán bǎi xìng yú míng, yì huò nán xiǎo, gǒu jiàn bì xià rú cǐ, jiāng wèi zhēn xīn shì fú, jiē yún:" tiān zǐ dà shèng, yóu yī xīn jìng xìn bǎi xìng hé rén, qǐ hé gèng xī shēn mìng!" fén dǐng shāo zhǐ, bǎi shí wèi qún, jiě yī sàn qián, zì cháo zhì mù, zhuǎn xiāng fǎng xiào, wéi kǒng hòu shí, lǎo shào bēn bō, qì qí yè cì.
安有圣明若此，而肯信此等事哉!然百姓愚冥，易惑難曉，茍見陛下如此，將謂真心事佛，皆云：“天子大圣，猶一心敬信；百姓何人，豈合更惜身命!”焚頂燒指，百十為群，解衣散錢，自朝至暮，轉(zhuǎn)相仿效，惟恐后時(shí)，老少奔波，棄其業(yè)次。
ruò bù jí jiā jìn è, gèng lì zhū sì, bì yǒu duàn bì luán shēn yǐ wéi gōng yǎng zhě.
若不即加禁遏，更歷諸寺，必有斷臂臠身以為供養(yǎng)者。
shāng fēng bài sú, chuán xiào sì fāng, fēi xì shì yě.
傷風(fēng)敗俗，傳笑四方，非細(xì)事也。
fū fú běn yí dí zhī rén, yǔ zhōng guó yán yǔ bù tōng, yī fú shū zhì kǒu bù yán xiān wáng zhī fǎ yán, shēn bù fú xiān wáng zhī fǎ fú bù zhī jūn chén zhī yì, fù zǐ zhī qíng.
夫佛本夷狄之人，與中國言語不通，衣服殊制；口不言先王之法言，身不服先王之法服；不知君臣之義，父子之情。
jiǎ rú qí shēn zhì jīn shàng zài, fèng qí guó mìng, lái zhāo jīng shī, bì xià róng ér jiē zhī, bù guò xuān zhèng yī jiàn, lǐ bīn yī shè, cì yī yī xí, wèi ér chū zhī yú jìng, bù lìng huò zhòng yě.
假如其身至今尚在，奉其國命，來朝京師，陛下容而接之，不過宣政一見，禮賓一設(shè)，賜衣一襲，衛(wèi)而出之于境，不令惑眾也。
kuàng qí shēn sǐ yǐ jiǔ, kū xiǔ zhī gǔ, xiōng huì zhī yú, qǐ yí lìng rù gōng jìn? kǒng zǐ yuē:" jìng guǐ shén ér yuǎn zhī.
況其身死已久，枯朽之骨，兇穢之馀，豈宜令入宮禁？孔子曰：“敬鬼神而遠(yuǎn)之。
" gǔ zhī zhū hóu, xíng diào yú qí guó, shàng lìng wū zhù xiān yǐ táo rú fú chú bù xiáng, rán hòu jìn diào.
”古之諸侯，行吊于其國，尚令巫祝先以桃茹祓除不祥，然后進(jìn)吊。
jīn wú gù qǔ xiǔ huì zhī wù, qīn lín guān zhī, wū zhù bù xiān, táo rú bù yòng, qún chén bù yán qí fēi, yù shǐ bù jǔ qí shī, chén shí chǐ zhī.
今無故取朽穢之物，親臨觀之，巫祝不先，桃茹不用，群臣不言其非，御史不舉其失，臣實(shí)恥之。
qǐ yǐ cǐ gǔ fù zhī yǒu sī, tóu zhū shuǐ huǒ, yǒng jué gēn běn, duàn tiān xià zhī yí, jué hòu dài zhī huò.
乞以此骨付之有司，投諸水火，永絕根本，斷天下之疑，絕后代之惑。
shǐ tiān xià zhī rén, zhī dà shèng rén zhī suǒ zuò wéi, chū yú xún cháng wàn wàn yě.
使天下之人，知大圣人之所作為，出于尋常萬萬也。
qǐ bù shèng zāi! qǐ bù kuài zāi! fú rú yǒu líng, néng zuò huò suì, fán yǒu yāng jiù, yí jiā chén shēn, shàng tiān jiàn lín, chén bù yuàn huǐ.
豈不盛哉!豈不快哉!佛如有靈，能作禍祟，凡有殃咎，宜加臣身，上天鑒臨，臣不怨悔。
wú rèn gǎn jī kěn kǔn zhī zhì, jǐn fèng biǎo yǐ wén.
無任感激懇悃之至，謹(jǐn)奉表以聞。
chén mǒu chéng huáng chéng kǒng.
臣某誠惶誠恐。