qīng xiá xiān shēng wén jí xù
青霞先生文集序

qīng xiá shěn jūn, yóu jǐn yī jīng lì shàng shū dǐ zǎi zhí, zǎi zhí shēn jí zhī.
青霞沈君，由錦衣經(jīng)歷上書(shū)詆宰執(zhí)，宰執(zhí)深疾之。
fāng lì gòu qí zuì, lài míng tiān zǐ rén shèng, tè báo qí qiǎn, xǐ zhī sāi shàng.
方力構(gòu)其罪，賴(lài)明天子仁圣，特薄其譴，徙之塞上。
dàng shì shí, jūn zhī zhí jiàn zhī míng mǎn tiān xià.
當(dāng)是時(shí)，君之直諫之名滿天下。
yǐ ér, jūn léi rán xié qī zǐ, chū jiā sāi shàng.
已而，君纍然攜妻子，出家塞上。
huì běi dí shù nèi fàn, ér shuài fǔ yǐ xià, shù shǒu bì lěi, yǐ zì dí zhī chū mò, bù jí fēi yī zú yǐ xiāng kàng.
會(huì)北敵數(shù)內(nèi)犯，而帥府以下，束手閉壘，以恣敵之出沒(méi)，不及飛一鏃以相抗。
shèn qiě jí dí zhī tuì, zé gē zhōng tǔ zhī zhàn méi zhě yǔ yě xíng zhě zhī guó yǐ wéi gōng.
甚且及敵之退，則割中土之戰(zhàn)沒(méi)者與野行者之馘以為功。
ér fù zhī kū qí zi, qī zhī kū qí fū, xiōng zhī kū qí dì zhě, wǎng wǎng ér shì, wú suǒ kòng xū.
而父之哭其子，妻之哭其夫，兄之哭其弟者，往往而是，無(wú)所控吁。
jūn jì shàng fèn jiāng yì zhī rì chí, ér yòu xià tòng zhū jiàng shì zhī rì jiān yì wǒ rén mín yǐ méng guó jiā yě, shù wū yè xī xū, ér yǐ qí suǒ yōu yù fā zhī yú shī gē wén zhāng, yǐ xiè qí huái, jí jí zhōng suǒ zài zhū shén shì yě.
君既上憤疆埸之日弛，而又下痛諸將士之日菅刈我人民以蒙國(guó)家也，數(shù)嗚咽欷歔;，而以其所憂郁發(fā)之于詩(shī)歌文章，以泄其懷，即集中所載諸什是也。
jūn gù yǐ zhí jiàn wéi zhòng yú shí, ér qí suǒ zhe wèi shī gē wén zhāng, yòu duō suǒ jī cì, shāo shāo chuán bō, shàng xià zhèn kǒng.
君故以直諫為重于時(shí)，而其所著為詩(shī)歌文章，又多所譏刺，稍稍傳播，上下震恐。
shǐ chū sǐ lì xiāng shān gòu, ér jūn zhī huò zuò yǐ.
始出死力相煽構(gòu)，而君之禍作矣。
jūn jì méi, ér zhōng cháo zhī shì suī bù gǎn sòng qí shì, ér yī shí kǔn jì suǒ xiāng yǔ chán jūn zhě, xún qiě zuò zuì bà qù.
君既沒(méi)，而中朝之士雖不敢訟其事，而一時(shí)閫寄所相與讒君者，尋且坐罪罷去。
yòu wèi jǐ, gù zǎi zhí zhī chóu jūn zhě yì bào bà.
又未幾，故宰執(zhí)之仇君者亦報(bào)罷。
ér jūn zhī gù rén yú jūn, yú shì póu jí qí shēng píng suǒ zhe ruò gān juǎn, kè ér chuán zhī.
而君之故人俞君，于是裒輯其生平所著若干卷，刻而傳之。
ér qí zi xiāng, lái qǐng yǔ xù zhī shǒu jiǎn.
而其子襄，來(lái)請(qǐng)予序之首簡(jiǎn)。
máo zi shòu dú ér tí zhī yuē: ruò jūn zhě, fēi gǔ zhī zhì shì zhī yí hū zāi? kǒng zǐ shān shī, zì xiǎo biàn zhī yuàn qīn, xiàng bó zhī cì chán ér xià, qí jiān zhōng chén guǎ fù yōu rén duì shì zhī shén, bìng liè zhī wèi" fēng", shū zhī wèi" yǎ", bù kě shèng shǔ.
茅子受讀而題之曰：若君者，非古之志士之遺乎哉？孔子刪《詩(shī)》，自《小弁》之怨親，《巷伯》之刺讒而下，其間忠臣、寡婦、幽人、懟士之什，并列之為“風(fēng)”，疏之為“雅”，不可勝數(shù)。
qǐ jiē gǔ zhī zhōng shēng yě zāi? rán kǒng zǐ bù jù yí zhī zhě, tè mǐn qí rén, jīn qí zhì.
豈皆古之中聲也哉？然孔子不遽遺之者，特憫其人，矜其志。
yóu yuē" fā hū qíng, zhǐ hū lǐ yì"," yán zhī zhě wú zuì, wén zhī zhě zú yǐ wéi jiè" yān ěr.
猶曰“發(fā)乎情，止乎禮義”，“言之者無(wú)罪，聞之者足以為戒”焉耳。
yǔ cháng àn cì chūn qiū yǐ lái, qū yuán zhī sāo yí yú yuàn, wǔ xū zhī jiàn yí yú xié, jiǎ yì zhī shū yí yú jī, shū yè zhī shī yí yú fèn, liú fén zhī duì yí yú kàng.
予嘗按次春秋以來(lái)，屈原之《騷》疑于怨，伍胥之諫疑于脅，賈誼之《疏》疑于激，叔夜之詩(shī)疑于憤，劉蕡之對(duì)疑于亢。
rán tuī kǒng zǐ shān shī zhī zhǐ ér póu cì zhī, dāng yì wèi bì wú lù zhī zhě.
然推孔子刪《詩(shī)》之旨而裒次之，當(dāng)亦未必?zé)o錄之者。
jūn jì méi, ér hǎi nèi zhī jiàn shēn dài fū, zhì jīn yán jí jūn, wú bù suān bí ér liú tì.
君既沒(méi)，而海內(nèi)之薦紳大夫，至今言及君，無(wú)不酸鼻而流涕。
wū hū! jí zhōng suǒ zài míng jiàn chóu biān zhū shén, shì lìng hòu zhī rén dú zhī, qí zú yǐ hán zéi chén zhī dǎn, ér yuè sāi yuán zhàn shì zhī mǎ, ér zuò zhī kài yě, gù yǐ! tā rì guó jiā cǎi fēng zhě zhī shǐ chū ér lǎn guān yān, qí néng yí zhī yě hū? yǔ jǐn shí zhī.
嗚呼！集中所載《鳴劍》、《籌邊》諸什，試令后之人讀之，其足以寒賊臣之膽，而躍塞垣戰(zhàn)士之馬，而作之愾也，固矣！他日國(guó)家采風(fēng)者之使出而覽觀焉，其能遺之也乎？予謹(jǐn)識(shí)之。
zhì yú wén cí zhī gōng bù gōng, jí dāng gǔ zuò zhě zhī zhǐ yǔ fǒu, fēi suǒ yǐ lùn jūn zhī dà zhě yě, yǔ gù bù zhe.
至于文詞之工不工，及當(dāng)古作者之旨與否，非所以論君之大者也，予故不著。
jiā jìng guǐ hài mèng chūn wàng rì guī ān máo kūn bài shǒu xù.
嘉靖癸亥孟春望日歸安茅坤拜手序。