gǔ yì
古意

lù lú xiǎo zhuǎn sù sī gěng, tóng shēng yè luò cāng tái zhuān.
轆轤曉轉(zhuǎn)素絲綆，桐聲夜落蒼苔磚。
juān juān chuī liū ruò shí yǔ,
涓涓吹溜若時雨，
zhuó zhuó jiā shū fēi yòng tiān.
濯濯佳蔬非用天。
zhàng fū bù jiě cǐ zhòng yì, bào wèng dāng shí tú zì xián.
丈夫不解此中意，抱甕當時徒自賢。