sāi shàng
塞上

qiū fēng hàn běi yàn fēi tiān, dān qí nà kān rào hè lán.
秋風(fēng)漢北雁飛天，單騎那堪繞賀蘭。
qì àn gèng wú yán shù yǐng,
磧暗更無(wú)巖樹(shù)影，
dì píng shí yǒu yě shāo bān.
地平時(shí)有野燒瘢。
diāo pī hán sè hé yī lěng, jiàn pèi hú shuāng gé xiá hán.
貂披寒色和衣冷，劍佩胡霜隔匣寒。
zǎo wǎn héng gē shì fēi wèi, yōng máo shēn rù yì tián dān.
早晚橫戈似飛尉，擁旄深入異田單。
bō lüè chéng biān rì yù xī, yóu rén què yì jiù shān guī.
缽略城邊日欲西，游人卻憶舊山歸。
niú yáng jí shuǐ yān nián bù,
牛羊集水煙黏步，
diāo è pán kōng xuě mǎn wéi.
雕鶚盤(pán)空雪滿圍。
liè qí jìng féng biān qì báo, shù lóu hán duì mù yān wēi.
獵騎靜逢邊氣薄，戍樓寒對(duì)暮煙微。
héng xíng zǒng shì nán ér shì, zǎo wǎn chóng lái shì hàn fēi.
橫行總是男兒事，早晚重來(lái)似漢飛。