dú sòng shǐ zhāng jùn chuán èr shǒu
讀宋史張浚傳二首

yī lì tóng chí huì biàn zhǎng, yǒu shí bào lǎo yě dāng chǎng.
一立彤墀喙便長，有時鮑老也當(dāng)場。
fù píng wèi qǐ fú lí yòu, kě huǐ dàn wén dào lǐ gāng.
富平未起符離又，可悔彈文到李綱。