jìn zhuāng xíng
靳莊行

cháng qīng liù yuè cái hé shǔ, dà jiā xiǎo jiā chóu wú yǔ.
長清六月才禾黍，大家小家愁無雨。
cǎo gēn tiāo jǐn mù rú dōng, yòu jiàn tàn chú dàn yě shǔ.
草根挑盡木如冬，又見探雛啖野鼠。
shā zhōng zhì zǐ kū yù jué, ā yé wò lù bù néng yǔ.
沙中稚子哭欲絕，阿爺臥路不能語。
sān nián zhǎng è yī xī zài, nà fù yú qíng niàn ér nǚ.
三年長餓一息在，那復(fù)余情念兒女。
pò wū yī sǒu dǎo yú pí, wǒ wèn dǎo zhī yù hé wéi? tǔ xìng duō chén kāng xìng fú, yú
破屋一叟搗榆皮，我問搗之欲何為？土性多沉糠性浮，榆
mò hé zhī kě wèi mí.
末和之可為糜。
jí zhī qiáng huó néng jǐ shí, zàn yú cháng wèi miǎn chēng chí.
極知強(qiáng)活能幾時，暫于腸胃勉撐持。
qī zǐ tián hè lǎo wǒ cún, sǐ zhě cháng lè shēng zhě jī.
妻子填壑老我存，死者長樂生者饑。
tòng kū wú shēng dàn yǒu lèi, shòu gǔ lìng rén cuī gān pí.
慟哭無聲但有淚，瘦骨令人摧肝脾。
dào páng yī miào yǒu shén zuò, huáng jīn wèi shēn shòu xiāng huǒ.
道旁一廟有神坐，黃金為身受香火。